delecto

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

dēlecto, āvi, ātum, 1, v. intens. a. [delicio].

I To allure from the right path, to entice away, to seduce (only ante-class.): me Apollo ipse delectat, ductat Delphicus, Enn. ap. Non. 97, 32 (Trag. v. 390 Vahl.: delectare, illicere, attrahere, Non.): hostem, Quadrig. ib. 98, 2: ubi sementem facturus eris, ibi oves delectato, keep back , Cato R. R. 30 (also copied in Plin. 17, 9, 6, § 55). —

II Meton. (effectus pro causa), to delight , sc. by attracting, alluring; to please, charm, amuse (freq. and class.; cf.: oblecto, juvo): mentem atque animum delectat suum, Enn. ap. Gell. 19, 10, 12: Pamphilam arcesse, ut delectet hic nos, Ter. Eun. 625: non tam ista me sapientiae fama delectat, quam, etc., Cic. Lael. 4, 15; id. ib. 6 fin. : sive Falernum to magis delectat, Hor. S. 2, 8, 17 al.—With abl.: delectari multis inanibus rebus, ut honore, ut gloria, etc.: animo autem virtute praedito ... non admodum delectari, Cic. Lael. 14: jumentis, Caes. B. G. 4, 2: imperio, id. B. C. 3, 82: criminibus inferendis, Cic. Lael. 18, 65: carminibus, Hor. Od. 4, 1, 23; cf. iambis (with gaudere carmine), id. Ep. 2, 2, 59 et passim: interea cum Musis nos delectabimus aequo animo, Cic. Att. 2, 4, 2; cf.: cum Musis delectari, Hyg. Astr. 2, 27.—With ab and abl.: ut me ab eo delectari facilius quam decipi putem posse, Cic. Div. in Caecil. 13 fin. ; so, ab aliquo, id. Fin. 1, 5, 14; id. Or. 57, 195 et saep.—With in and abl.: in hoc admodum delector, quod, etc., id. Leg. 2, 7, 17 Goer.; cf. id. Fin. 1, 11, 39; id. Fam. 6, 4; cf.: ille me delectat in omni genere, id. Att. 16, 5, 2: in alio sua quemque natura delectat, Plin. Pan. 45, 1.—In ellipt. style, impers. : me magis de Dionysio delectat, Cic. Q. Fr. 2, 13 fin. —With inf. as subject: quam delectabat eum defectiones solis et lunae multo ante nobis praedicere, Cic. Lael. 14, 49; id. Tusc. 3, 26, 63; Quint. 1, 1, 29: aedificare casas ... si quem delectet barbatum, Hor. S. 2, 3, 249; cf.: me pedibus delectat claudere verba, id. ib. 2, 1, 28: delectat Veneris decerpere flores, Ov. R. Am. 103.—In pass. : vir bonus et prudens dici delector, Hor. Ep. 1, 16, 32; Phaedr. 5, 3, 9: delectat, impers. (late Lat.), Boeth. Cons. Phil. 2, 3.

Related Words