dēlĭquio (-linquio), ōnis, f. [delinquo],
a failure, want , Gell. ap. Serv. Verg. A. 4, 390: nullam causam dico quin mihi et parentum et libertatis apud te deliquio siet, Plaut. Capt. 3, 4, 92 (Brix, Fleck.; al. deliquium).