dē-monstro, āvi, ātum, 1 (arch. inf. pass.: demonstrarier, Ter. Phorm. 306), v. a., to point out, as with the finger; to indicate, designate, show (freq. and class.).
I Lit.
A In gen. (cf.: indico, significo, ostendo): ubi habitet (mihi) demonstrarier (volo—with commonstrarier), Ter. l. l.; cf.: itinera ipsa ita putavi esse demonstranda, ut commonstrarem tantum viam, et ut fieri solet, digitum ad fontes intenderem, Cic. de Or. 1, 46 fin. : non ea figura, quae digito demonstrari potest, id. Rep. 6, 24; so, too, aliquid digito, Quint. 6, 3, 38: aliquem averso pollice, id. 11, 3, 104: aliquid nutu vel manu, id. 1, 5, 36: eum volo mihi demonstretis hominem, Plaut. Poen. 3, 2, 16: thesaurum mi in hisce aedibus, id. Trin. 1, 2, 113: itinera cum cura, Liv. 23, 33: unum ex iis, Suet. Aug. 94 et saep.: ut ante demonstrabant, quid ubique esset ... item nunc, quid undique oblatum sit, ostendunt, Cic. Verr. 2, 4, 59: demonstres ubi sint tuae tenebrae, Cat. 55, 2.— Absol. : histrio ita demonstraverat ( had gesticulated ), ut bibentem natantemque faceret, Suet. Ner. 39.—
2 Poet. of a subject not personal: demonstrant astra salebras, Prop. 3, 16, 15 (4, 15, 15 M.).—
B Esp., jurid. t. t.: fines, to point out the boundaries , i.e. to deliver a piece of land to the purchaser, Cic. pro Tull. § 17; Dig. 18, 1, 18; 21, 2, 45.—
C Pregn., to guide by pointing out the way : si equus ille decessit qui demonstrabat quadrigam, Dig. 31, 1, 65, § 1.—
II Trop., to designate, indicate , by speech or writing; to show, prove, demonstrate; to represent, describe; also simply to mention (in this signif. often in Caes. —for syn. cf.: monstro, commonstro, comprobo, probo, declaro).
α With acc.: Spurinna quidem cum ei rem demonstrassem et vitam tuam superiorem exposuissem, magnum periculum summae reipublicae demonstrabat, nisi, etc., Cic. Fam. 9, 24; so with docere, id. Verr. 2, 2, 50; with ostendere, id. Att. 1, 1, 4; Quint. 5, 12, 15 et saep.: istius cupiditatem minasque demonstrat, Cic. Verr. 2, 4, 39 fin. : si tibi nemo responsurus esset, tamen ipsam causam demonstrare non posses, id. Div. in Caecil. 13, 43: modum formamque (sc. navium), Caes. B. G. 5, 1: re demonstrata, id. ib. 5, 38; cf.: quibus demonstratis, Quint. 5, 1, 3: aliquid scripto, id. 1, 5, 32 et saep.: ad ea castra, quae supra demonstravimus, contendit, Caes. B. G. 7, 83 fin. ; 5, 49; so with the pron. relat. , id. B. C. 3, 84, 3; 3, 89, 3: hujus Hercyniae silvae, quae supra demonstrata est, latitudo, etc., id. B. G. 6, 25; cf. in pass. id. B. C. 1, 81, 2; 63 fin. —With double acc. : quam virtutem quartam elocutionis Cicero demonstrat, Quint. 11, 1, 1.—
β With acc. and inf.: mihi Fabius demonstravit, te id cogitasse facere, Cic. Fam. 3, 3, 2; id. Inv. 1, 31: demonstrant sibi praeter agri solum nihil esse reliqui, Caes. B. G. 1, 11, 5; 2, 17, 2; 7, 41, 2 (with exponunt); 7, 43, 2 et saep.— Pass. with nom. and inf.: altera parte imbecillitas, inopia fuisse demonstrabitur, Auct. Her. 2, 4, 7: si eo ipse in genere, quo arguatur, integer ante fuisse demonstrabitur, Cic. Inv. 1, 11, 36; Hyg. Astr. 2, 14; 2, 21.—
γ With a relative clause : quanta praedae faciendae facultas daretur, si, etc., Caes. B. G. 4, 34 fin. ; Quint. 2, 4, 3; Plin. 25, 13, 106, § 169.—
δ Absol. : cum esset Caesar in citeriore Gallia in hibernis, ita uti supra demonstravimus, Caes. B. G. 2, 1: ut supra demonstravimus, id. ib. 5, 3; 5, 19 al.: ut ante demonstravimus, id. ib. 2, 22; ita ut antea demonstravimus, id. ib. 7, 46; and simply ut demonstravimus, id. ib. 6, 35; id. B. C. 3, 66, 2 al.—
ε In attraction: cum essent in quibus demonstravi augustiis, Caes. B. C. 3, 15, 6: circiter DC ejus generis, cujus supra demonstravimus naves, id. B. G. 5, 2, 2.—
b Of an inanimate subject: quae hoc demonstrare videantur, Cic. Verr. 2, 2, 63: quod proximus demonstrabit liber, Quint. 1, 10, 49: littera causam, Tib. 3, 2, 27: laus ac vituperatio quale sit quidque demonstrat, id. 3, 4, 14 al.—
c Pass. impers. : naves XVIII., de quibus supra demonstratum est, Caes. B. G. 4, 28; id. B. C. 1, 56, 2: erant, ut supra demonstratum est, legiones Afranii tres, id. ib. 1, 39; 2, 34; and without supra, id. ib. 3, 62: quem a Pompeio missum in Hispaniam demonstratum est, id. ib. 1, 38; so with an acc. and inf., id. ib. 2, 28; 2, 42, 5: ad flumen Axonam contenderunt, quod esse post nostra castra demonstratum est, id. B. G. 2, 9, 3.