dē-nūdo, āvi, ātum, 1, v. a., to lay bare, make naked, denude.
I i. q., nudo, to uncover (rare but class.).
A Lit.: denudatis ossibus, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 44, 106: ne Verres denudetur a pectore, ne cicatrices populus Romanus aspiciat, id. Verr. 2, 5, 13: capita cum superciliis denudanda tonsori praebuimus, Petr. 103, 3: matresfamilias et adultas aetate virgines, Suet. Aug. 69: (surculi) medullam, Varr. R. R. 1, 41, 2: femur virginis, Vulg. Judith, 9, 2.—
B Trop., to disclose, reveal, detect, betray, expose : denudavit mihi suum consilium, Liv. 44, 38; cf. id. 42, 13: multa incidunt quae invitos denudent, Sen. Tranq. 15: arcana amici, Vulg. Sir. 27, 17.—
II i. q., spolio, to strip, plunder . *
A Lit.: civibus Romanis crudelissime denudatis ac divenditis, Lentul. ap. Cic. Fam. 12, 15.— *
B Trop.: ne dum novo et alieno ornatu velis ornare juris civilis scientiam, suo quoque eam concesso et tradito spolies atque denudes, id. de Or. 1, 55, 235.