detexo

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

dē-texo, xŭi, xtum, 3, v. a., to weave off, to finish or make by weaving, to weave, plait (mostly poet.).

I Lit.: inter decem annos unam togam, Titin. ap. Non. 406, 19; cf.: ad detexundam telam, Plaut. Ps. 1, 4, 7: vestimentum, Dig. 32, 1, 70, § 11.— Comic.: pallium (qs. to take it from the loom), to steal , Plaut. Am. 1, 1, 138: aliquid viminibus mollique junco, Verg. E. 2, 72; cf.: fiscellam vimine junci, Tib. 2, 3, 15.—

II Trop., to explain, describe, complete, finish : (lacteus) non perpetuum detexens conficit orbem, Cic. Arat. 250: te ab summo jam detexam exordio, Poët. ap. Auct. Her. 2, 27, 42; cf.: ante exorsa et potius detexta prope retexantur, Cic. de Or. 2, 38, 158: at modo coeptum detexatur opus, Aus. Edyll. 10, 411.

Related Words