disciplinatus

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

discī̆plīnātus, a, um, adj. [disciplina],

instructed, disciplined (late Lat.), Vulg. Jacob. 3, 13 al.; Alcim. Avit. 4, 46: disciplinatior, Tert. Fug. in persec. 1, fin.