dispar

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

dis-par, ăris,

I adj., unlike, dissimilar, different, unequal (freq. and class.; cf.: impar, dissimilis, absimilis).

α Absol. : dispares mores disparia studia sequentur, quorum dissimilitudo dissociat amicitias, Cic. Lael. 20, 74: cf. id. Fin. 2, 3, 10: ostendi, parem dignitatem, disparem fortunam in Murena atque in Sulpicio fuisse, id. Mur. 21; cf. id. Planc. 24 fin. ; id. Prov. Cons. 7, 17; Caes. B. G. 7, 39; Sall. J. 52, 1 al.: tempora, Cic. N. D. 1, 31, 87; cf. id. Off. 1, 34; 2, 18: proelium, Caes. B. G. 5, 16, 2; cf. certamen, unequal, ill-matched , Ov. Am. 2, 2, 61: habitus animorum, Liv. 30, 28: via dicendi, Quint. 10, 1, 67 et saep.: calami, i. e. unequal, of different lengths , Ov. M. 1, 711; cf. avenae, id. ib. 8, 192: fistula, id. ib. 2, 682; and cicutae, Verg. E. 2, 36.—

β With dat.: color rebus (opp. par), Lucr. 2, 738: sunt his alii multum dispares, Cic. Off. 1, 30, 109: illa oratio huic, id. de Or. 2, 44: atque discolor matrona meretrici, Hor. Ep. 1, 18, 3 et saep.—

γ With gen.: quicquam dispar sui atque dissimile, Cic. de Sen. 21, 78: sortis, Sil. 5, 19: animorum, id. 8, 570.

Related Words