distineo

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

dis-tĭnĕo, tĭnŭi, tentum, 2, v. a. [teneo].

I To keep asunder , to separate , divide.

A Lit.: tigna binis utrimque fibulis ab extrema parte distinebantur, Caes. B. G. 4, 17, 7; Vitr. 3, 3: mare, quod late terrarum distinet oras, Lucr. 5, 203; 5, 690: duo freta Isthmos, Ov. H. 8, 69 Heins.; cf. id. ib. 12, 104; Luc. 4, 675: quem Notus spatio longius annuo Dulci distinet a domo, Hor. C. 4, 5, 12.—

B Trop., to divide mentally; to distract , perplex : distineor et divellor dolore, Cic. Planc. 33, 79: duae factiones senatum distinebant, Liv. 9, 16, 6; cf. id. 5, 20, 4; Tac. H. 1, 32: unanimos, Liv. 7, 21: ancipiti bello distinere regem, id. 44, 20. —Esp. freq.,

II In gen., to hold off , keep back , keep asunder , hinder , detain , prevent; to occupy , engage , employ , divert : legiones a praesidio interclusas maximum flumen distinebat, Caes. B. G. 7, 59, 5: manus hostium, id. ib. 2, 5, 2: manum, id. ib. 3, 11, 4; id. B. C. 3, 52, 1: copias Caesaris, id. ib. 3, 44, 2: Volscos, Liv. 4, 59: Parthos Hyrcano bello, Tac. A. 14, 25: Britannicum militem hoste et mari, id. H. 2, 32 et saep.: in multitudine judiciorum et novis legibus distineri, Cic. Fam. 7, 2 fin. ; cf. id. ib. 12, 30, 2; id. Att. 2, 23: distineri litibus, Nep. Att. 9, 4: ad omnia tuenda multifariam distineri, Liv. 21, 8: quominus strueret crimina distineri, Tac. A. 11, 12.—

B Transf., of inanimate objects: pacem, to hinder , prevent , Cic. Phil. 12, 12, 28; Liv. 2, 15 fin. : victoriam, Caes. B. G. 7, 37, 3: rem, Liv. 37, 12.

VI —Hence, distentus , a, um, P. a., engaged , busied , occupied : tot tantisque negotiis, Cic. Rosc. Am. 8, 22; id. Q. Fr. 3, 8, 3; Plin. Ep. 6, 18, 1 al.: te distentissimum esse qua de Buthrotiis, qua de Bruto, Cic. Att. 15, 18: circa summa scelera, Tac. A. 16, 8 fin. —Of abstract subjects: mens divina, Cic. N. D. 3, 39 fin. : tempus distentum impeditumque maximis officiis, Plin. Ep. 3, 5, 7.— Comp. and adv. seem not to occur.

Related Words