expostŭlātĭo, ōnis, f. [expostulo],
an expostulation , complaint (rare but class.): cum esset expostulatio facta, Cic. Clu. 59, 161: singulorum, Tac. A. 1, 13.—In plur.: fuerunt nonnulli aculei in C. Caesarem, contumeliae in Gellium, expostulationes cum absente Pompeio, Cic. Q. Fr. 2, 1, 1: dum suas quisque nunc querelas nunc expostulationes inserit, Liv. 35, 17, 2.