expostulo

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

ex-postŭlo, āvi, ātum, 1, v. a. and n.

I To demand vehemently or urgently , to demand , require (mostly post-Aug. for class. exposco; not in Cic., since in Rosc. Com. 17, 50, the true read. is: et postulare; cf. also: peto, exigo, flagito, postulo): aures meae auxilium expostulant, Plaut. Pers. 4, 3, 25: quae ne civilium quidem bellorum victores expostulaverint, Tac. A. 1, 19: primas sibi partes, id. ib. 15, 53: cum quid expostulabit usus, Col. 12, 2, 3: tarda sunt quae in commune expostulantur, Tac. A. 1, 28: Armeniam praesidiis vacuam fieri, expostulabat, id. ib. 15, 17: expostulat, ut, etc., id. ib. 12, 46: quibus clamoribus expostulatum est, ne, etc., Plin. Pan. 75, 4.— Absol. : expostulante consensu populi, pax inita, Vell. 2, 77, 1.—

B In partic. (cf. exposco, II.), to require to be delivered up , to demand one for punishment: Marium Celsum ad supplicium expostulabant, Tac. H. 1, 45; cf. id. ib. 1, 73: auctores caedis ad poenam, Suet. Dom. 23.—

II Cum aliquo ( de aliqua re or aliquid ) or absol. , to find fault , dispute , expostulate with one respecting something; to complain of one (class.; syn.: calumnior, reprehendo, vitupero, increpo, improbo, etc.).—With acc. rei , and cum with abl. pers. : lenis a te et facilis existimari debeo, qui nihil tecum de his ipsis rebus expostulem, Cic. Fam. 5, 2, 9; cf. id. ib. 3, 10, 6: cum illo injuriam, Ter. And. 639: ne illum quidem Juventium tecum expostulavi, Cic. Planc. 24, 58. —With acc. alone: qui putant sibi fieri injuriam ultro, si quam fecere ipsi, expostules, Ter. Ad. 595.—With acc. and inf. as object: tum obstetrix expostulavit mecum, parum missum sibi, Plaut. Mil. 3, 1, 103: sed locus esse videtur tecum expostulandi, Cic. Fam. 2, 17, 6.—With de and abl. rei : regna omnia de nostris cupiditatibus et injuriis expostulant, id. Verr. 2, 3, 89, § 207.—With quia or cur : expostulare, quia, etc., Plaut. Most. 2, 2, 88: mittebat oratores, qui suo nomine expostularent, cur, etc., Tac. A. 13, 37: cur non mecum questus es? aut ... iracundius ac vehementius expostulasti? Cic. Sull. 15, 44; cf.: ne expostulent et querantur, se, etc., id. Tusc. 5, 5, 14: verecunde, Dig. 1, 12, 1, § 8.

Related Words

  • expostulo

    ex-postulō āvī, ātus, āre, to demand pressingly, insist on: alqd, Ta.: ut Hiberi decedant, Ta.: Arm...

    An Elementary Latin Dictionary