exstinctio

exstinctĭo (ext-), ōnis, f. [exstinguo]. —Prop.,

a putting out; trop., extinction , annihilation (very rare): supremus ille dies non exstinctionem sed commutationem affert loci, Cic. Tusc. 1, 49, 117: vitae, Cic. ap. Aug. de Trin. 14 fin. ( Cic. Horte ns. Fragm. 90).