exuviae

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

exŭvĭae, ārum, f. [exuo], that which is stripped, drawn or taken off from the body, clothing, equipments, arms, etc. (mostly poet.).

I In gen.: induviae tuae atque uxoris exuviae, Plaut. Men. 1, 3, 9; so ib. 13: pyram Erige et arma viri ... exuviasque omnes ... super imponant, Verg. A. 4, 496; cf. id. E. 8, 91: cum fulmine et sceptro exuviisque Jovis, Suet. Aug. 94; cf. Fest. S. V. TENSA, p. 365, 1 Müll.: EXVVIAS FECIT, i. q. funus fecit, Inscr. in Bull. dell’ Inst. 1844, p. 90.— The skin of an animal; (coluber) positis novus exuviis, his slough , Verg. A. 2, 473; of the lion's hide , id. ib. 9, 307; the tiger's hide , id. ib. 11, 577; the golden fleece , Val. Fl. 6, 19; 8, 65.—Comic.: bubulae, thongs of ox-hide , Plaut. Most. 4, 1, 26.— Hair : devotae flavi verticis exuviae, Cat. 66, 62; Sen. Hippol. 1181.—

II In partic., spoils stripped from an enemy, as arms, booty, etc. (syn.: praeda, spolia, manubiae): locus (i. e. Rostra) exuviis nauticis et classium spoliis ornatus, * Cic. de Imp. Pomp. 18, 55: (Hector) exuvias indutus Achilli, Verg. A. 2, 275: haec arma exuviasque viri tua quercus habebit, id. ib. 10, 423: hostiles, Tib. 1, 1, 54; cf. bellorum, Juv. 10, 133.—*

B Trop.: tu ornatus exuviis hujus, venis ad eum lacerandum, Cic. Sull. 18, 50.

Related Words