falco, ōnis, m. [v. flecto], = φάλκων, a falcon.
I Lit., Serv. Verg. A. 10, 146; Isid. Orig. 12, 7, 57 al.—
II Transf.: falcones dicuntur, quorum digiti pollices in pedibus intro sunt curvati, Paul. ex Fest. p. 88, 8 Müll.; cf. falcula, II. A.