fautrix, īcis, f. [fautor],
I a patroness , protectress (class.).
α With gen.: amicitiae non modo fautrices fidelissimae, sed etiam effectrices sunt voluptatum tam amicis quam sibi, Cic. Fin. 1, 20, 67: regio fautrix suorum, id. Planc. 9, 22; Ov. M. 3, 101. —
β With dat.: ut vestra auctoritas meae auctoritati fautrix adjutrixque sit, Ter. Hec. 48: Thais nostrae omni et fautrix familiae, id. Eun. 1052.—With in and abl., Nep. Ages. 8, 1.