favus

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

făvus, i, m., a honey-comb.

I Prop.: favus est, quem fingunt (apes) multicavatum e cera, cum singula cava sena latera habeant, Varr. R. R. 3, 16, 24; Cic. Off. 1, 44, 157; Col. 11, 2, 57; Verg. G. 1, 344; 4, 161; Ov. M. 8, 678; id. F. 4, 152: mellis, Vulg. 1 Reg. 14, 27 et saep.—Prov.: Crescere tamquam favum, i. e. imperceptibly , Petr. 43 and 76.—

II Transf., a hexagonal stone in a pavement , Vitr. 7, 1.

Related Words