festivitas

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

festīvĭtas, ātis, f. [festivus], festive gayety, festivity, mirth, merriment, joy. *

I Lit.: jocum, festivitatem, ferias, Plaut. Capt. 4, 1, 3.—

II Transf.

A As a word of endearment (Plautinian): mi animule, Mea vita, mea festivitas (for which, shortly after: voluptas mea, meus festus dies), my joy , my delight , Plaut. Cas. 1, 47; 3, 3, 14; id. Poen. 1, 2, 176.—*

B A pleasant or kind demeanor , kindness : mei patris festivitas et facilitas, Ter. Eun. 1048; cf. festivus, II. A.—

C Of speech, humor , pleasantry , jocoseness (Ciceron.; syn.: facetiae, lepor, sal): cum in illo genere perpetuae festivitatis ars non desideretur, Cic. de Or. 2, 54, 219: festivitate et facetiis C. Julius omnibus praestitit, id. Brut. 48, 177: nec umquam fuit oratio lepore et festivitate conditior (shortly before: faceta et urbana), id. de Or. 2, 56, 227: summa festivitate et venustate, id. ib. 1, 57, 243; id. Inv. 1, 18, 25: imago antiquae et vernaculae festivitatis (corresp. to facetiae and lepores), id. Fam. 9, 15, 2.—In plur.: Gorgias his festivitatibus insolentius abutitur, play of words , witticism , Cic. Or. 52, 176; Gell. praef. § 4.—

D Post-class., a festival , feast : festivitas in cunctis oppidis celebranda, Cod. Th. 15, 5, 3; Lampr. Alex. Sev. 63.—In plur.: sollennes, Cod. Th. 6, 8, 1: natalium principis, ib. 6, 4, 30.

Related Words

  • festivitas

    fēstīvitās ātis, f festivus, good-fellowship, generosity : patris, T.—Of speech, humor, pleasantr...

    An Elementary Latin Dictionary