fētūtīna, ae, f. [feteo], a stinking place, dirty puddle (post-class.).
I Prop.: moletrina a molendo, quod pistrinum dicimus, ut feratrina, ut fetutina, Non. 63, 26.—
II Fig.: lingua mendaciorum praeministra semper in fetutinis et olenticetis suis jaceat, Ap. Mag. p. 278: fetutinas grammaticas spectare, Val. Prob. ap. Gell. 13, 20, 1.