fidentia

fīdentĭa, ae, f. [fidens, from fido],

confidence , self-confidence , boldness (a philosophical word of Cicero): ejus (fortitudinis) partes sunt magnificentia, fidentia, patientia, perseverantia ... fidentia est, per quam magnis et honestis in rebus multum ipse animus in se fiduciae certa cum spe collocavit, Cic. Inv. 2, 54, 163: fidentiae contrarium est diffidentia, et ea re vitium est; audacia non contrarium sed oppositum est ac propinquum, et tamen vitium est, id. ib. § 165: si fidentia, id est firma animi confisio, scientia quaedam est et opinio gravis non temere assentientis, metus quoque est diffidentia exspectati et impendentis mali, id. Tusc. 4, 37, 80.