fīdūcĭa, ae, f. [fido], trust, confidence, reliance, assurance (class.).
I Lit.
A In gen.: prope certam fiduciam salutis praebere, Liv. 45, 8, 6; cf.: jam de te spem habeo, nondum fiduciam, Sen. Ep. 16: spes atque fiducia, Caes. B. C. 1, 20, 2: tyrannorum vita, nimirum in qua nulla fides, nulla stabilis benevolentiae potest esse fiducia, Cic. Lael. 15, 52: hoc se colle Galli fiduciā loci continebant, Caes. B. G. 7, 19, 2: tantam habebat (Curio) suarum rerum fiduciam, id. B. C. 2, 37, 1: arcae nostrae fiduciam conturbare, Cic. Q. Fr. 2, 12, 5: vitae nostrae, Ov. M. 1, 356: falsa'st ista tuae, mulier, fiducia formae, Prop. 3 (4), 24, 1; Ov. H. 16, 321: fiducia alicujus, Cic. Verr. 1, 14, 40: nihil est, quod in dextram aurem fiducia mei dormias, by reason of any confidence you have in me , Plin. Ep. 4, 29, 1: tantane vos generis tenuit fiducia vestri? Verg. A. 1, 132: quae sit fiducia capto, on what the captive relied , hoped? id. ib. 2, 75: humanis quae sit fiducia rebus, reliance , id. ib. 10, 152: mirabundi, unde tanta audacia, tanta fiducia sui victis ac fugatis, self-confidence , confidence in themselves , Liv. 25, 37, 12: mei tergi facio haec, non tui fiducia, i. e. at my own peril , Plaut. Most. 1, 1, 37; for which, with the pron. possess. : mea (instead of mei) fiducia opus conduxi et meo periculo rem gero, Plaut. Bacch. 4, 4, 100: nunc propter te tuamque pravus factus est fiduciam, reliance on you (for tuique), id. ib. 3, 3, 9: hanc fiduciam fuisse accusatoribus falsa obiciendi, Quint. 7, 2, 30: praestandi, quod exigebatur, fiducia, id. prooem. § 3: nec mihi fiducia est, ut ea sola esse contendam, id. 5, 12, 1.—
b Concr.: spes et fiducia gentis Regulus, Sil. 2, 342; Ov. Tr. 5, 6, 1.—
B In partic., for fiducia sui, self-confidence , boldness , courage : omnes alacres et fiduciae pleni ad Alesiam proficiscuntur, Caes. B. G. 7, 76, 5: timorem suum sperabat fiduciam barbaris allaturum, Hirt. B. G. 8, 10, 1: consul ubi, quanta fiducia esset hosti sensit, etc., Liv. 34, 46, 5 and 8: hostis, id. 30, 29, 4: nimia, Nep. Pel. 3: fiduciam igitur orator prae se ferat, Quint. 5, 13, 51: simplicitate eorum et fiduciā motus, Suet. Claud. 25: non quo fiducia desit (mihi), Ov. H. 17, 37. —With a play in the meaning A. supra: Pe. Qua fiducia ausus (es) filiam meam dicere esse? Ep. Lubuit; ea fiducia, Plaut. Ep. 5, 2, 32.—
II Transf. *
A Objectively (synon. with fides, II. A.), trustiness , fidelity : ut quod meae concreditum est Taciturnitati clam, fidei et fiduciae, Ne enuntiarem cuiquam, etc., Plaut. Trin. 1, 2, 105: ibo ad te, fretus tua, Fides, fiducia, id. Aul. 3, 6, 50.—
B Jurid. t. t., that which is intrusted to another on condition of its being returned, a deposit , pledge , security , pawn , mortgage : si tutor fidem praestare debet, si socius, si, cui mandaris, si qui fiduciam acceperit, debet etiam procurator, Cic. Top. 10, 42: fiduciā acceptā ... fiduciam committere alicui, id. Fl. 21, 51: per fiduciae rationem fraudare quempiam, id. Caecin. 3, 7; cf.: judicium fiduciae, id. Rosc. Com. 6, 16; id. N. D. 3, 30, 74: reliquorum judiciorum haec verba maxime excellunt: in arbitrio rei uxoriae, MELIVS AEQVIVS; in fiducia, VT INTER BONOS BENE AGIER, etc., id. Off. 3, 15, 61; cf.: ubi porro illa formula fiduciae, VT INTER BONOS BENE AGIER OPORTET, id. Fam. 7, 12, 2 (cf. also id. Top. 17, 66); Gai. Inst. 2, 59 sq.; Paul. Sent. 2, 13, 1 sqq.; cf. Dict. of Antiq. p. 443.