fissilis

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

fissĭlis, e, adj. [findo].

I That may be cleft or split , fissile (rare; not in Cic. or Caes.): robur, Verg. A. 6, 181; lignum, id. G. 1, 144; Plin. 16, 39, 73, § 187: arundo, id. 16, 36, 64, § 157: vena lapidis, id. 36, 17, 27, § 131.—

II Cleft , split : stipes, Col. 9, 1, 3. —Comically transf.: ad focum si adesses, Non fissile haberes caput, you would not have had your crown cracked , Plaut. Aul. 3, 2, 26.

Related Words