flexĭbĭlis, e, adj. [flexus, from flecto], that may be bent, pliant, flexible (class.; cf.: lentus, flexilis).
I Lit.: materiam rerum totam esse flexibilem et commutabilem, Cic. N. D. 3, 39, 92: arcus, Ov. Am. 3, 3, 29: (ulmus) ad currus flexibili vite, Plin. 16, 43, 83, § 228.—
II Trop.
A Pliant , flexible , tractable : genera vocis permulta: grave, acutum; flexibile, durum, flexible , Cic. N. D. 2, 58, 146; cf. oratio, id. Or. 16, 52: nihil tam flexibile, id. Brut. 79, 274: vox, Quint. 11, 3, 15; 40: nihil non flexibile ad bonitatem, Cic. Att. 10, 11, 1.—*
B In a bad sense, fickle , wavering , inconstant : quid potest esse tam flexibile, tam devium, quam animus ejus, qui, etc., Cic. Lael. 25, 92.