fordus, a, um (archaic form hordus,
v. in the foll.), adj. [fero], with young , pregnant : fordicidia a fordis bubus: bos forda quae fert in ventre, etc., Varr. L. L. 6, § 15 Müll.; cf.: fordicidiis boves fordae id est gravidae immolabantur, Paul. ex Fest. p. 83 Müll.; and: tertia post Veneris cum lux surrexerit Idus. Pontifices, forda sacra litate bove. Forda ferens bos est fecundaque, dicta ferendo, Ov. F. 4, 630 sq.—Subst.: forda , ae, f., a cow that is with calf : Col. 6, 24, 3; Ov. F. 4, 631.—Archaic form: horda praegnans, unde dies, quo gravidae hostiae immolabantur, hordicidia, Paul. ex Fest. p. 102 Müll.