formica

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

formīca, ae, f. [root mur-, to swarm, Gr. μύρμος, μύρμηξ; cf. Curt. Gr. Etym. p. 339 sq.],

an ant , emmet , pismire : te faciam ut formicae frustillatim differant, Plaut. Curc. 4, 4, 20; Plin. 11, 30, 36, § 108; Cic. N. D. 3, 9, 21; Prop. 3, 13 (4, 12), 5; Verg. G. 1, 186; 380; id. A. 4, 402; Hor. S. 1, 1, 33 al.—Prov.: confit cito, Quam si formicis tu obicias papaverem, Plaut. Trin. 2, 4, 8.

Related Words