fuco

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

fūco, āvi, ātum, 1, v. a. [1. fucus], to color, paint, dye.

I In gen.: Alba nec Assyrio fucatur lana veneno, Verg. G. 2, 465; so, vellera Milesia saturo hyali colore, id. ib. 4, 334: tabulas colore, Tac. A. 2, 14: pinnas vario veneno, Nemes. Cyneg. 309: frena spumis sanguineis (equus), Claud. Laud. Stil. 3, 350: humida creta colorque Stercore fucatus crocodili, i. e. paint made of crocodile's dung , Hor. Epod. 12, 11 (cf. Plin. 28, 8, 28, § 109).—

II In partic., with cosmetics, to paint , to rouge.

A Lit.: fucandi cura coloris, Ov. Tr. 2, 487: corpora vulsa atque fucata, Quint. 8 praef. § 19.—

B Trop.: unumquodque genus (dicendi) cum fucatur atque praelinitur, fit praestigiosum, is embellished too much , Gell. 7, 14, 11.

V —Hence, fūcātus , a, um, P. a. (acc. to II. B.), painted , colored , beautified , falsified , counterfeit (a favorite word of Cic.; syn.: simulatus; opp. sincerus, verus, naturalis): secerni blandus amicus a vero et internosci tam potest adhibita diligentia quam omnia fucata et simulata a sinceris atque veris, Cic. Lael. 25, 95: naturalis non fucatus nitor, id. Brut. 9, 36; cf.: fucati medicamenta candoris et ruboris omnia repellentur: elegantia modo et munditia remanebit, id. Or. 23, 79: signa probitatis non fucata forensi specie, sed domesticis inusta notis veritatis, id. Planc. 12, 29: iisdem ineptiis fucata sunt illa omnia, id. Mur. 12, 26: puer subdolae ac fucatae vernilitatis, Plin. 34, 8, 19, § 79.— Comp. : versus Homeri fucatior (opp. simplicior et sincerior), Gell. 13, 26, 3.—* Adv.: fūcāte , with paint or color : fucatius concinnata carmina, Aus. in prosa post Idyll. 3.

Related Words