fulgor

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

fulgor, ōris, m. [fulgeo],

I lightning , a flash of lightning (mostly poet. for fulgur): fulgorem quoque cernimus ante Quam tonitrum accipimus, Lucr. 6, 170 Lachm. N. cr.; so ib. 217; Verg. A. 8, 524; Ov. M. 7, 619.—In plur.: prospera Juppiter his dextris fulgoribus edit, Cic. poët. Div. 2, 39, 82 cf. id. Rep. 6, 17: (anhelitus terrae) cum se in nubem induerint, tum et fulgores et tonitrua exsistere, id. Div. 2, 19, 44.—

II Transf., flash , glitter , gleam , brightness , splendor (mostly poet. and in post-Aug. prose).

A Lit.: cujus (candelabri) fulgore collucere atque illustrari Jovis templum oportebat, Cic. Verr. 2, 4, 32, § 71; cf. Auct. Her. 4, 33, 44: armorum, Hor. C. 2, 1, 19; cf. Quint. 10, 1, 30: vestis, Ov. M. 11, 617; cf.: purpureae abollae, Suet. Calig. 35: speculorum, Plin. 7, 15, 13, § 64; cf. Quint. 11, 3, 68: solis, Plin. 11, 37, 54, § 142; Suet. Aug. 79: carbunculi, Plin. 37, 7, 25, § 93: oculos tremulo fulgore micantes, Ov. A. A. 2, 721: fulgor ab auro, Lucr. 2, 51: non fumum ex fulgore, sed ex fumo dare lucem Cogitat, Hor. A. P. 143: stellae solis fulgore obumbrantur, Sen. Q. N. 1, 1, 11.—In plur.: cum stupet insanis acies fulgoribus, i. e. glittering utensils , plate , Hor. S. 2, 2, 5.—*

2 Concr., a shining star : deinde est hominum generi prosperus et salutaris ille fulgor, qui dicitur Jovis, Cic. Rep. 6, 17.—

B Trop., brightness , splendor , glory , renown : nominis et famae quondam fulgore trahebar, Ov. Tr. 5, 12, 39: gloriae, Val. Max. 8, 1, 11; cf.: omnibus fulgore quodam suae claritatis tenebras obduxit, Quint. 10, 1, 72: urit fulgore suo qui praegravat artes, Hor. Ep. 2, 1, 13: avitus, Vell. 2, 4 fin. : rerum, Plin. 7, 26, 27, § 95.

Related Words