glacio

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

glăcĭo, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [glacies] (not ante-Aug.).

I Act. , to make or turn into ice; in pass. , to freeze , congeal.

A Lit.: positas ut glaciet nives Puro numine Juppiter, Hor. C. 3, 10, 7: humor glaciatur arescitve in gemmas, Plin. 8, 38, 57, § 137; cf. id. 2, 39, 39, § 105: ruptis vasis (vini) stetere glaciatae moles, id. 14, 21, 27, § 132; 24, 13, 72, § 116.—

2 Transf., to render hard or solid : nec dubium quin fici ramulis glaciatus caseus jucundissime sapiat, Col. 7, 8, 2.—

B Trop.: stupet anxius alto Corda metu glaciante pater, Stat. Th. 10, 622.—

II Neutr. , to become hard , to harden : (unguentum) fit hieme, quoniam aestate non glaciat, nisi acceptā cerā, Plin. 29, 3, 13, § 56.

Related Words