grabatus

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

grăbātus, i, m. [Macedonian], = κράβατος,

a small or low couch , a pallet , campbed (syn.: lectus, cubile, stratum, torus), Cic. Div. 2, 63, 129; Lucil. ap. Non. 181, 29; Petr. 97; Sen. Ep. 18; 20; Verg. M. 5; Mart. 6, 39, 4; 12, 32, 11; Cat. 10, 22: argento inaurato tectus, Scaev. Dig. 33, 7, 20 fin. ; Vulg. Marc. 2, 4; id. Act. 5, 15; collat. form grăbātum , i, n., Cael. Aur. Acut. 2, 37.

Related Words