gradior

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

grădĭor, gressus, 3, v. dep. n. [Sanscr. kra-, kram, to go; Goth. skrei-tan; Germ. schreiten, Schritt],

I to take steps , to step , walk , go (rare but class.; cf.: eo, grassor, incedo, vado, pergo, etc.): jam vero alia animalia gradiendo, alia serpendo ad pastum accedunt, alia volando, alia nando, etc., Cic. N. D. 2, 47, 122; cf.: quasdam (bestias) esse gradientes, id. Tusc. 5, 13, 38: si graderere tantum, quantum loquere, jam esses ad forum, Plaut. Ps. 4, 7, 138: si maledicetis, vostro gradiar limite, id. Poen. 3, 3, 19: inde auctumnus adit, graditur simul Euhius Euan, Lucr. 5, 743: longe gradientem et dira frementem Ut videre, Verg. A. 10, 572; cf.: gradiens ingenti passu, Ov. M. 13, 776: induiturque aures lente gradientis aselli, id. ib. 11, 179: si quo hic gradietur, pariter progrediminor, Plaut. Ps. 3, 2, 70: fidenti animo gradietur ad mortem, Cic. Tusc. 1, 46, 110: pariter gressi per opaca viarum, Verg. A. 6, 633; cf. Ov. M. 2, 80.—

β With a homogeneous object: uterque sexus (mulus et mula) viam recte graditur, Col. 6, 37, 11.—

II Poet. transf., of inanim. and abstr. things: ut nubes paulatim repit et omne qua graditur conturbat, Lucr. 6, 1122: radit vox fauces saepe, facitque asperiora foras gradiens arteria clamor (corresp. to ire foras primordia vocum), id. 4, 529.—

III Trop., of the conduct of life, to walk , live , conduct one's self (eccl. Lat.): cum sapientibus, Vulg. Prov. 13, 20: in superbia, id. Dan. 4, 34 al

Related Words