grandiloquus

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

grandĭlŏquus, i, m. [grandis-loquor],

speaking grandly or loftily : et grandiloqui, ut ita dicam, fuerunt cum ampla et sententiarum gravitate et majestate verborum, Cic. Or. 5, 20; cf. Quint. 10, 1, 66: stilus, Serv. Verg. Vit.—In a bad sense, grandiloquent : isti grandiloqui (i. e. Stoici), boasters , Cic. Tusc. 5, 31, 89.

Related Words