grăvĭdo, āvi, ātum, 1, v. a. [gravidus], to burden, load.
I In gen.: gravidavit = implevit. Caecilius: Per mysteria hic inhoneste gravidavit probro, Non. 118, 12 sq. ( Caecil. Com. Fragm. v. 223 Rib.).—
II In partic., to impregnate : gravidari ex aliquo, Aur. Vict. Epit. 14.—Transf.: quae (terra) gravidata seminibus omnia pariat et fundat ex sese, * Cic. N. D. 2, 33, 83.