herba, ae, f. [old Lat. forb-ea; Gr. φορβή; Sanscr. root bhar-, to nourish],
I springing vegetation , grass , green stalks or blades , green crops , herbage , an herb (cf.: gramen, faenum, caespes, glaeba): herba cubile Praebebat, multa et molli lanugine abundans, Lucr. 5, 816: in molli consedimus herba, Verg. E. 3, 55: cum ceteris in campo exercentibus in herba ipse recubuisset, Cic. de Or. 2, 71, 287: abicere se in herba, id. ib. 1, 7, 28: fusus per herbam (agricola), Verg. G. 2, 527 al.: invitant (Pecudes) herbae gemmantes rore recenti, Lucr. 2, 319; so, gemmantes rore, id. 5, 461: herbae rore vigentes, id. 2, 361: teneras per herbas Ludere, id. 1, 260: nova tum tellus herbas virgultaque primum Sustulit, id. 5, 790: ex quibusdam stirpibus et herbis, Cic. N. D. 2, 64, 161: corona ex asperis herbis et agrestibus, id. Div. 1, 34, 75; cf. ib. 2, 32, 68: quas herbas pecudes non edunt, homines edunt, Plaut. Ps. 3, 2, 23 sq.; cf.: fungos, helvellas, herbas omnes ita condiunt, ut nihil possit esse suavius, Cic. Fam. 7, 26, 2: herbis vivis et urticā, Hor. Ep. 1, 12, 7: solstitialis herba, Plaut. Ps. 1, 1, 36: interim mores mali Quasi herba irrigua succreverunt uberrume, id. Trin. 1, 1, 9: fallax veneni, a poisonous plant , Verg. E. 4, 24: nulla neque amnem Libavit quadrupes, nec graminis attigit herbam, a blade , id. ib. 5, 26; cf. Ov. M. 10, 87: et sulcis frumenti quaereret herbam, young crop , Verg. G. 1, 134: novitates si spem afferunt, ut tamquam in herbis non fallacibus fructus appareat, etc., Cic. Lael. 19, 68; cf.: primis segetes moriuntur in herbis, Ov. M. 5, 4: Ceres dominum primis fallebat in herbis, id. F. 4, 645.—So prov.: saepe audivi, inter os atque offam multa intervenire posse; verum vero inter offam atque herbam, ibi vero longum intervallum est, Cato ap. Gell. 13, 17, 1; cf.: sed nimium properas et adhuc tua messis in herba est, Ov. H. 17, 263; and: egone, qui indolem ingenii tui in germine etiam tum et in herba et in flore dilexerim, nunc frugem ipsam maturae virtutis nonne multo multoque amplius diligam? Front. Ep. ad Anton. 1, 5 Mai.: omnis illa laus ... velut in herba vel flore praecerpta ad nullam certam et solidam pervenit frugem, Tac. Dial. 9, 5.—Prov.: herbam dare, to own one's self beaten : herbam do cum ait Plautus, significat: victum me fateor; quod est antiquae et pastoralis vitae indicium. Nam qui in prato cursu aut viribus contendebant, cum superati erant, ex eo solo, in quo certamen erat, decerptam herbam adversario tradebant, Paul. ex Fest. p. 99 Müll.; cf. Serv. Verg. A. 8, 128; Varr. ib.; Plin. 22, 4, 4, § 8; Att. and Afran. ap. Non. 317, 18 and 20.—
II Transf., weeds , useless plants : officiant laetis ne frugibus herbae, Verg. G. 1, 69; 2, 251; cf. id. ib. 2, 411; Plin. 18, 30, 72, § 300.