hodiernus

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

hŏdĭernus, a, um, adj. [hodie], of this day, to-day's.

I Lit.: quod ex hodierno ejus edicto perspicere potestis, Cic. Phil. 4, 3, 7: disputatio hesterni et hodierni diei, id. de Or. 3, 21, 81: hodierno die, mane, today , id. Cat. 3, 9, 21: ante hodiernum diem, id. ib. 3, 8, 20: quis scit an adiciant hodiernae crastina summae Tempora di superi? Hor. C. 4, 7, 17: (Servio Tullio regnante) multo diutius Athenae jam erant quam est Roma ad hodiernum diem, Cic. Brut. 10, 39. —Poet. for hodie: sic venias, hodierne, Tib. 1, 7, 53.—

II (Acc. to hodie, II.) Of the present time , present , actual (rare and postAug.; cf. Krebs, Antibarb. p. 524 sq.).— Only in neutr. absol. : servatumque in hodiernum est, ne quis, etc., to this day , Plin. 33, 1, 7, § 30: in hodiernum, Min. Fel. Octav. 22 fin. ; Dict. Cret. 3, 25: in hodiernum diem, to the present time , Vitr. 3, 1, 8; Aug. de Cons. Evang. 3, 24, 69.

Related Words