hŏnestas, ātis, f. [honestus], honorableness.
I (Acc. to honestus, I.) Honorable consideration which a man enjoys, honor , reputation , character , respectability , credit , opp. to turpitudo (class.; cf.: existimatio, dignitas).
A Lit.: quid est honestas nisi honor perpetuus ad aliquem secundo populi rumore delatus. Lact. 3, 8, fin. : unde pudor, continentia, fuga turpitudinis, appetentia laudis et honestatis? Cic. Rep. 1, 2; cf.: fugiendae turpitudinis adipiscendaeque honestatis causa, id. Tusc. 2, 27, 66; Gell. 1, 3, 23 sq.: nihil esse in vita magnopere expetendum nisi laudem atque honestatem, Cic. Arch. 6, 14; cf.: omnia, quae putant homines expetenda, honestas, gloria, tranquillitas animi atque jucunditas, id. Lael. 22, 84; id. Phil. 7, 5, 14: cogita, ea nobis erepta esse, quae hominibus non minus quam liberi cara esse debent, honestatem, dignitatem, honores omnes, id. Fam. 4, 5, 2: quas familias honestatis amplitudinisque gratia nomino, on account of their character , id. Rosc. Am. 6, 15: honestate spoliatus, id. Rab. Post. 16, 44; cf.: omni jure atque honestate interdictus, Q. Metell. ap. Gell. 17, 2, 7: fautor infimi generis hominum, odio alienae honestatis, Liv. 1, 47, 11: honestatem omnem amittere, consideration , respect , Cic. Rosc. Am. 39, 114: in eoque (officio) et colendo sita vitae est honestas omnis et in negligendo turpitudo, id. Off. 1, 2, 4; Gell. 1, 3, 24: honestati alicujus convenire (with subj. clause ), Paul. Sent. 3, 5, 2.—In plur. (= honores): ceteris ante partis honestatibus atque omni dignitate fortunaque aliquem privare, Cic. Mur. 40, 87.—
B Transf., concr.: causa, in qua omnes honestates civitatis, omnes aetates, omnes ordines una consentiunt, honorable , reputable persons , Cic. Sest. 51, 109.—
II (Acc. to honestus, II.)
A Honorableness of character, honorable feeling , honor , honesty , probity , integrity , virtue (class.): ubi est autem dignitas, nisi ubi honestas? Cic. Att. 7, 11, 1: nemo est inventus tam perditus, tam ab omni non modo honestate sed etiam simulatione honestatis relictus, qui, etc., id. Rab. Perd. 8, 23 and 24: (qui summum bonum) suis commodis, non honestate metitur ... honestatem propter se expetere, id. Off. 1, 2, 5 and 6; cf.: cum omnis honestas manet a partibus quatuor, quarum, etc., id. ib. 1, 43, 152; and: habes undique expletam et perfectam formam honestatis, quae tota his quatuor virtutibus continetur, id. Fin. 2, 15, 48; Quint. 3, 8, 26: et in laude justitia utilitasque tractantur, et in consiliis honestas, id. 3, 4, 16: sunt qui tradant tanta eum (Staberium Erotem) honestate praeditum, ut, etc., such an honorable , noble character; Fr. honnēteté , Suet. Gramm. 13: quod factum causā publicae honestatis vindictam exspectat, Paul. Sent. 5, 4, 21.—
B Transf., of things, beauty , grace (very rare): testudinis, Cic. Q. Fr. 3, 1, 1, § 2: si est honestas in rebus ipsis, de quibus dicitur, exsistit ex rei natura quidam splendor in verbis, id. de Or. 3, 31, 125.