hospitor

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

hospĭtor, ātus, 1, v. dep. n. [hospes], to be a guest, to put up, lodge, sojourn as a guest (post-Aug.).

I Lit.: mensores postibus hospitaturi nomen ascribunt, Cod. Th. 7, 8, 4; Petr. 77, 4.—

B Transf. (cf. hospitalis, II.): Gangem in quodam lacu hospitari; inde lenem fluere, Plin. 6, 18, 22, § 65: castanea translata nescit hospitari pavetque novitatem, id. 17, 20, 34, § 149.—

II Trop.: quid aliud voces animum quam deum in humano corpore hospitantem, Sen. Ep. 31; id. Vit. Beat. 23.