hŭmĭlĭtas, ātis, f. [humilis], lowness (acc. to humilis, I.).
I Lit.: naves omnes actuarias imperat fieri, quam ad rem humilitas multum adjuvat (shortly before: naves paulo facit humiliores), Caes. B. G. 5, 1, 3: arborum, Sall. J. 49, 5: aliorum animalium ea est humilitas, ut cibum terrestrem rostris facile contingant, low stature , Cic. N. D. 2 47, 122: sidera multum inter se aut altitudine aut humilitate distantia, id. Tusc. 5, 24, 69: quanta humilitate luna feratur, terram paene contingens, id. Div. 2, 43, 91.—
II Trop.
A Of rank, birth, or influence, lowness , meanness , insignificance : malorum turba quaedam, paupertas, ignobilitas, humilitas, solitudo, etc., Cic. Tusc. 5, 10, 29: propter humilitatem et obscuritatem, id. Off. 2, 13, 45: humilitatem cum dignitate contendere, id. Rosc. Am. 47, 136: alicujus despicere, id. Phil. 13, 10, 23: obicere humilitatem alicui, Liv. 26, 31, 4: ex humilitate sua, Caes. B. G. 5, 25: infima natalium, Plin. 18, 6, 7, § 37: generis, Sall. J. 73, 4: generis ac nominis, Suet. Vesp. 4: obliterata quoque scrutabimur, nec deterrebit quarundam rerum humilitas, Plin. 14, 1, 1, § 7.—
B Littleness of mind , meanness , baseness , abjectness : habet levitatem laetitia gestiens, humilitatem metus, Cic. Tusc. 3, 13, 27; id. de Or. 1, 53, 228: et dejecto (capite) humilitas et supino arrogantia ostenditur, Quint. 11, 3, 69; so, opp. arrogantia, Caes. B. C. 1, 85, 5: saepe virtus et magnificentia plus proficit ad misericordiam commovendam quam humilitas et obsecratio, Cic. Inv. 1, 56, 109: summittere se in humilitatem causam dicentium, Liv. 38, 52, 2: asinorum, Plin. 10, 63, 83, § 180.—
2 In eccl. Lat., in a good sense, opp. to pride, lowness , humility , Lact. 5, 15; Sulp. Sever. Vit. S. Mart. 2 fin. et saep.