hymnus, i, m., = ὕμνος,
a song of praise , a hymn : hymnus cantus est cum laude Dei, Aug. Enarr. in Psa. 148, 17; Ambros. Expos. Psa. 118, prol. § 3; Lucil. ap. Non. 330, 9; Prud. Cath. 37 praef.; 4, 75: divinorum scriptor hymnorum, Lact. 4, 8, 14; Vulg. Psa. 60 tit.; id. Matt. 26, 30.