ignoro

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

ignōro, āvi, ātum, 1 (old form of inf. pres. pass. ignorarier, Ter. Phorm. 931), v. a. and n. [ignarus],

I not to know (a person or thing), to have no knowledge of , to be unacquainted with , to be ignorant of , to mistake , misunderstand (a person or thing—class.; cf. nescio).—Constr. with acc., with acc. and inf., or rel. clause , with de , quin , or absol.

α With acc.: siquidem istius regis (Anci) matrem habemus, ignoramus patrem, Cic. Rep. 2, 18: erras si id credis et me ignoras, Clinia, do not know me , mistake me , Ter. Heaut. 104: isti te ignorabant, id. Eun. 1089; cf.: qui illum ignorabant, Cic. Ac. 2, 2, 4: et illum et me vehementer ignoras, id. Rab. Post. 12, 33; Just. 13, 2, 11; Liv. 26, 12: cum exercitu tirone, ignoto adhuc duci suo ignorantique ducem, id. 21, 43, 14; cf. § 18: illi iniqui jus ignorant, Plaut. Am. prol. 37: si haec ignoremus, multa nobis et magna ignoranda sint, Cic. Rep. 1, 13: istam voluptatem Epicurus ignorat? id. Fin. 2, 3, 7: quod tu quidem minime omnium ignoras, id. Or. 68, 227: ignoro causam (belli), detestor exitum, id. Phil. 8, 2, 7 fin. : Juppiter, ignoro pristina furta tua, Prop. 2, 2, 4: motus astrorum, Juv. 3, 43.—In pass. , not to be known or recognized : ignoratur parens, Ter. Phorm. 357: fugitive, etiam nunc credis, te ignorarier? id. ib. 931: sciscitantes quisnam esset, nam ignorabatur, Suet. Vit. 17: ignoratus Romanos palantes repente aggreditur, unknown , undiscovered , Sall. J. 54, 9; cf.: servili habitu per tenebras ignoratus evasit, Tac. H. 4, 36; 3, 23; 74: haec omnia ignorari possunt, Quint. 3, 5, 6; Ov. Tr. 1, 5, 18: Archimedis ignoratum a Syracusanis indagavi sepulcrum, Cic. Tusc. 5, 23, 64: Cn. Octavii eloquentia, quae fuerat ante consulatum ignorata, id. Brut. 47, 176: aut ignoratae premit artis crimine turpi, Hor. A. P. 262.— Hence, to be changed , disguised : pallam illam ad phrygionem ut referas, ut reconcinnetur.... Men. Hercle; eādem ea ignorabitur, ne uxor cognoscat te habere, Plaut. Men. 2, 3, 74: non esse eam dices faxo: ita ignorabitur, id. ib. 3, 2, 3.—

β With acc. and inf.: quis ignorabat, Q. Pompeium fecisse foedus, eādem in causā esse Mancinum? Cic. Rep. 3, 18; Quint. prooem. § 1: neque ignoro, toto illo tempore vix tantum effici, quantum, etc., id. 1, 1, 17; 2, 4, 38; 3, 6, 78; cf.: neque illud ignoro, in iisdem fere esse et ornatum, id. 8, 6, 3.—

γ With rel. or interrog.-clause : cum id quam vere fiat ignores, Cic. Lael. 26, 97: ignorante rege, uter eorum esset Orestes, id. ib. 7, 24: ipsa vero sapientia, si se ignorabit, sapientia sit necne, etc., id. Ac. 2, 8, 24: non ignoro, quanti ejus nomen putetis, id. N. D. 3, 31, 78: non ignorans, quanta ex dissensionibus incommoda oriri consuessent, Caes. B. G. 7, 33, 1: quid optandum foret ignorasse, Juv. 10, 103.—*

δ With de : ignorat etiam de filio, Cic. Att. 8, 14, 3.—

ε With quin : quis ignorat quin, etc., Cic. Fl. 27, 64; Quint. 12, 7, 8; Sulp. Sev. Dial. 1, 3, 8. —

ζ Absol. : an vero vos soli ignoratis? vos hospites in hac urbe versamini, Cic. Mil. 12, 33; Quint. 9, 4, 119: cur ego, si nequeo ignoroque, poëta salutor? Hor. A. P. 87: ita nunc ignorans suo sibi servit patri, Plaut. Capt. prol. 50.—

η With inf. (very rare): laetitiae causas ignorat dicere miles, Laetaturque tamen, Claud. Nupt. Hon. 186. —

II To take no notice of , pay no attention to , ignore , disregard (rare): mille modis amor ignorandust, Plaut. Trin. 2, 1, 30: quorum ego nec benevolentiam erga me ignorare, nec auctoritatem aspernare debeam, Cic. Rosc. Am. 1, 4: haec tamen ignorat quid sidus triste minetur Saturni, Juv. 6, 569.

X —Hence, ignōrans , antis, P. a., not knowing , unaware , ignorant of a thing (very rare): ille, eventus belli non ignorans, Caes. B. G. 6, 42, 1.—Adv.: ignō-ranter , ignorantly : ignoranter vel simpliciter non faciunt, quod, etc., Cypr. Ep. 63.

Related Words