illunis

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

illūnis (inl-), e, adj. [in-luna],

moonless , without moonlight (post-Aug.): nox, Plin. Ep. 6, 20, 14; Sil. 15, 619; Amm. 17, 2, 3.—Also, illūnĭus , a, um: noctis illunio tempore, Ap. Met. 4, 18, 7; so, tenebris illuniae caliginis impeditus, id. ib. 9, 33, 2.