immurmuro

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

immurmŭro (inm-), āre, v. n. [inmurmuro],

to murmur in , at , or against any thing (poet. and in post-class. prose): ipsa jacet terraeque tremens immurmurat atrae, Ov. M. 6, 558: terrae, id. ib. 11, 187: undis, id. ib. 11, 567: silvis Auster, Verg. G. 4, 261: hastae, Sil. 5, 332: tacita aure (Acestae), Stat. Th. 1, 532: undis, id. ib. 11, 567: illa sibi introrsum et sub lingua immurmurat, Pers. 2, 9: increpor a cunctis totumque immurmurat agmen, Ov. M. 3, 646: ipse publicato nobis, quod immurmurat, whispers , Macr. S. 6, 7: cum saepe immurmurantes audierit ventos, Amm. 12, 16.

Related Words

  • immurmuro

    immurmurō (in-m-) —, —, āre, to murmur at, murmur against: silvis immurmurat Auster, V.: totum immu...

    An Elementary Latin Dictionary