impeditio

impĕdītĭo (inp-), ōnis, f. [impedio],

a hinderance , obstruction (rare but class.): sine impeditione praeterire, Vitr. 1, 5: animus in somniis liber est sensibus et omni impeditione curarum, etc., Cic. Div. 1, 51, 115; Arn. 2, 52.