impertio

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

impertio (inp-; also impartio, Liv. 38, 36), īvi or ĭi, ītum (old fut. impertibis, Nov. ap. Non. 27, 33; Com. Fragm. v. 12 Rib.), 4 (also in the dep. form im-pertior; inf. impertiri, Ter. Ad. 320; Verg. Cat. 15; Ap. Met. 3, 22, 11 al.), v. a. [in-partio],

I to share with another , to communicate , bestow , impart a thing (class.; a favorite word of Cic.; cf. communico, participo, partior).—With dat.: si quam praestantiam virtutis, ingenii, fortunae consecuti sunt, impertiant ea suis communicentque cum proximis, Cic. Lael. 19, 70: oneris mei partem nemini impertio, id. Sull. 3, 9: te exorabo, ut mihi quoque et Catulo tuae suavitatis aliquid impertias, id. de Or. 2, 4, 16: imperti etiam populo potestatis aliquid, id. Rep. 2, 28; id. Fragm. ap. Non. 37, 27: si aliquid impertivit tibi sui consilii, id. Fam. 5, 2, 9: unum diem festum Marcellis, id. Verr. 2, 2, 21, § 51: dolorem suum nobis, id. Att. 2, 23, 2: molestias senectutis suae vestris familiis, id. Fragm. ap. Non. 37, 25 (Rep. 5, 8 Mos.): Terentia impertit tibi multam salutem, salutes thee heartily , id. Att. 2, 12, 4: hominibus indigentibus de re familiari, id. Off. 2, 15, 54: talem te et nobis impertias, wouldst show , id. Rosc. Am. 4, 11: a te peto, ut aliquid impertias temporis huic quoque cogitationi, id. Att. 9, 11, A, 3: tantum temporis huic studio, id. Balb. 1, 3: aures studiis honestis, Tac. A. 14, 21: aliquid suorum studiorum philosophiae quoque, Cic. Fin. 5, 2, 6: meum laborem hominum periculis sublevandis, id. Mur. 4, 8: aliis gaudium suum, Liv. 27, 51, 4: conjugibus liberisque tam laetum nuntium, id. 27, 51, 7.— With ad : nihil tuae prudentiae ad salutem meam, Cic. Att. 3, 15, 7: (ignis) ceteris naturis omnibus salutarem impertit et vitalem calorem, id. N. D. 2, 10, 27.—In pass. : huic plausus maximi, signa praeterea benevolentiae permulta a bonis impertiuntur, Cic. Att. 2, 18, 1: viro forti collegae meo laus impertitur, id. Cat. 3, 6, 14: pro his impertitis oppugnatum patriam nostram veniunt, i. e. for these favors , benefits , Liv. 21, 41, 13. — Absol. : quibus potest, impertit, Lucil. ap. Non. 37, 22: si quid novisti rectius istis, candidus imperti: si non, his utere mecum, Hor. Ep. 1, 6, 68.—

II Transf.: aliquem aliqua re, to make one a sharer or partaker in any thing, to present him with (very rare; not in Cic.): advenientem peregre erum suum Stratippoclem Salva impertit salute Epidicus, greets , wishes health , Plaut. Epid. 1, 2, 23: Parmenonem suum plurima salute, Ter. Eun. 271; cf. Plaut. Ps. 1, 5, 40: obsecret, se ut nuntio hoc impertiam, id. Stich. 2, 1, 27: neque quemquam osculo impertiit, ac ne resalutatione quidem, Suet. Ner. 37: solos numquam donis impertiendos putavit, id. Aug. 25: reliquit eum nullo praeter auguralis sacerdotii honore impertitum, id. Claud. 4.— Pass. : doctrinis, quibus puerilis aetas impertiri debet, Nep. Att. 1, 2.— In dep. form: cesso eram hoc malo impertiri propere? Ter. Ad. 320.

Related Words