impolitia

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

impŏlītĭa (inp-), ae, f. [impolitus],

want of neatness , carelessness , negligence : si quis eques Romanus equum habere gracilentum aut parum nitidum visus erat, impolitiae notabatur: id verbum significat, quasi si tu dicas incuriae, Gell. 4, 12, 2; cf.: impolitias censores facere dicebantur, cum equiti aes abnegabant ob equum male curatum, Paul. ex Fest. p. 108 Müll.