impraesentĭārum (inpr-), adv. [contr. from in praesentia rerum],
at present , for the present , under present circumstances , now (in the vulg. lang.; post-class. and not infrequent; syn.: pro temporibus, in praesentia, hodie): si quem socium impraesentiarum dixerit, * Cato R. R. 144, 4: multa, quae impraesentiarum bona videntur, C. Fann. ap. Prisc. p. 960 P.: impraesentiarum hoc interdicere non alienum fuit, Auct. Her. 2, 11, 16 (al. in praesenti); * Tac. A. 4, 59; * Nep. Hann. 6: atque adeo hic sit impraesentiarum, Ap. Deo Socr. p. 48, 6: idcirco supersedebo impraesentiarum in his rebus orationem occupare, id. ib. 49, 30: ut omitteret coepta impraesentiarum, quae tutius postea capesseret, id. ib. 52, 22: id geo cum alias tum etiam nunc impraesentiarum usu experior, id. Flor. p. 359, 30: cui Varrones vel Atacinus vel Terentius Plinii vel avunculus vel Secundus compositi impraesentiarum rusticabuntur, at the present time , Sid. Ep. 4, 3. Vid. Hand, Turs. III. p. 234 sq.