incesso, cessīvi (less freq. cessi. Tac. H. 2, 23; 3, 77; Luc. 5, 680), 3, v. a. [incedo], to fall upon, assault, assail, attack (perh. not ante-Aug.).
I Lit.: quae (pars corporis) cum jaculis saxisque incesseretur, Liv. 8, 24, 15: vagos suos pro hostibus lapidibus incessebant, id. 26, 10, 7; cf.: infestis digitis ora et oculos, Suet. Calig. 25; id. Claud. 8: feras argenteis vasis incessivere tum primum noxii, Plin. 33, 3, 16, § 53: telorum lapidumque jactu, Ov. M. 13, 566: a pueris ii more quodam gentis saxis globosis, funda mare apertum incessentes exercebantur, Liv. 38, 29, 4 Weissenb. ad loc.: jaculis et voce superba Tecta incessentem, Stat. Th. 11, 361; Sil. 1, 473.— Absol. : saevis telis, Ov. M. 14, 402: stercore et caeno, Suet. Vit. 17. —
II Trop., to attack , assault , esp. with words, to reprove , reproach , accuse : reges dictis protervis, Ov. M. 13, 232: aliquem verbis amaris, Sil. 11, 209; cf. Ov. Tr. 3, 11, 31: aliquem conviciis, Suet. Tib. 11; id. Ner. 35: adversarios maledictis, id. ib. 23: senatum diris exsecrationibus, id. Claud. 12: Sallustium noto epigrammate, Quint. 8, 3, 29: juvenes objurgatione justa, Gell. 1, 2, 6: nomen hominis acerba cavillatione, Suet. Tib. 57 al.: aliquem bello, Stat. S. 1, 4, 76: aliquem poenis, id. Th. 1, 245: aliquem criminibus, to accuse him , Tac. H. 2, 23: aliquem occultis suspicionibus, id. ib. 3, 65: aliquem ut tumidiorem, Quint. 12, 10, 12: aliquem ut impium erga parentes, Suet. Rhet. 6: nomen ut argumentum morum incessit, Quint. 5, 10, 31; cf.: aliquem tamquam superbe saeveque egisset, Tac. H. 3, 77: sermonem cum risu aliquos incessentem, Quint. 6, 3, 21: si aut nationes totae aut ordines incessantur, id. 6, 3, 35: paucitatem, conspirationem, vilitatem, gratiam, id. 5, 7, 23: ne incesse moras, Stat. Th. 11, 390.—Of a disease: pestilentia incesserat pari clade in Romanos Poenosque, Liv. 28, 46, 15: tanta incesserit in ea castra vis morbi, id. 29, 10, 3.—Of fear, etc.: timor deinde patres incessit, ne, etc., Liv. 1, 17, 4: super haec timor incessit Sabini belli, id. 2, 27, 10: tantus terror Tarquinium incessit, id. 2, 7, 1.—Of other feelings: cupido incessit animos juvenum, sciscitandi, etc., Liv. 1, 56, 10: tanta admiratio miseratioque viri incessit homines, ut, etc., id. 9, 8, 11: cura incesserat patres, id. 4, 50, 7: incessit omnes stupor et admiratio, Just. 22, 6, 11.