incōgĭtans, antis, adj. [2. in-cogito],
thoughtless , inconsiderate (ante- and postclass.): ni fuissem incogitans, Ter. Phorm. 155: adeon' te esse incogitantem atque impudentem, ut? etc., id. ib. 499; Aus. Sap. Periandr. 15.
in-cōgitāns antis, adj.,thoughtless, inconsiderate: ni fuissem incogitans, T. ...
An Elementary Latin Dictionary