inconstans

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

in-constans, antis, adj., inconstant, changeable, fickle, capricious, inconsistent (class.).

I Of persons: mihi ridicule es visus esse inconstans, qui eundem et laederes, et laudares, Cic. Rosc. Com. 6, 19: populus in omnibus inconstantissimus, Sen. Ep. 99.—

II Of inanim. and abstr. things: inconstans est, quod ab eodem de eadem re diverse dicitur, Cic. Inv. 1, 50, 93: litterae, id. Fam. 10, 16: venti, Plin. 18, 35, 80, § 352: medendi arte nulla inconstantior, id. 29, 1, 1, § 2: quid inconstantius Deo? Cic. Div. 2, 62. — Sup. : inconstantissimo vultu et maestissimo, Gell. 13, 30, 7.—Adv.: inconstanter , inconstantly , capriciously , inconsistently : jactantibus se opinionibus inconstanter et turbide, inconsistently and confusedly , Cic. Tusc. 4, 10, 24: loqui, id. Ac. 2, 17, 53: haec dicuntur inconstantissime, without the least consistency , id. Fin. 2, 27, 88: adductus primo ita negare inconstanter, ut, etc., Liv. 40, 55, 5: prodire, Auct. B. Afr. 82: agens, M. Aurel. ap. Front. ad Caes. 3, ep. 2.

Related Words