inedia

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

ĭnĕdĭa, ae, f. [2. in-edo],

an abstaining from food , fasting (class.): tenebrae oboriuntur, genua inediā succidunt, Plaut. Curc. 2, 3, 30: vigiliis et inedia necatus, Cic. Fin. 5, 27, 82: inediam sustinere, Cels. 1, 3: inediā vitam finire, i. e. to starve one’s self to death , Plin. Ep. 3, 7, 1; cf.: inediā mori, Gell. 3, 10, 15.— In plur.: inedias durare, Plin. 11, 54, 118, § 283.

Related Words