infelicitas

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

in-fēlīcĭtas, ātis, f. [infelix],

ill-luck , misfortune (rare but class.): quid hoc infelicitatis? Ter. Ad. 639: haruspicum, Cic. Div. 2, 29 fin. : gravior, Liv. 40, 55 fin. al.— Plur. : miseriae et infelicitates, calamities , Ap. Dogm. Plat. 2, p. 17, 37.

Related Words