infundo

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

in-fundo, fūdi, fūsum, 3, v. a., to pour in, upon, or into (syn. invergere).

I Lit.: aliquid in aliquod vas, Cic. Tusc. 1, 25, 61: vinum reticulo aut cribro, Sen. Ben. 7, 19: aliquid in nares, Plin. 20, 17, 69, § 180: sine riguis mare in salinas infundentibus, id. 31, 7, 39, § 81: rex Mithridates Aquilio duci capto aurum in os infudit, id. 33, 3, 14, § 48: animas formatae terrae, Ov. M. 1, 364; Plin. 3, 1, 1, § 5: sibi resinam et nardum, to anoint one’s self with , Auct. B. H. 33; Plin. 10, 46, 63, § 129.—

B Transf.

1 Infundere alicui aliquid, to pour out for , to administer to , present to , lay before : alicui venenum, Cic. Phil. 11, 6, 13: alicui poculum, Hor. Epod. 5, 77: jumentis hordea, Juv. 8, 154: (Neroni) totam tremuli frontem pulli, id. 6, 616.—Esp., as a medicine, to administer to a person, for a disease: (aloë) dysenteriae infunditur, Plin. 27, 4, 5, § 20: tenesmo et dysentericis, id. 20, 21, 84, § 227.—With abl.: clystere, Plin. 24, 9, 40, § 66.—

2 To wet , moisten : olivam aceto non acerrimo, Col. 12, 47: si uvam nimius imber infuderit, Pall. 11, 9.—

3 To pour out , cast , hurl anywhere: nimbum desuper alicui, Verg. A. 4, 122: gemmas margaritasque mare littoribus infundit, Curt. 8, 9: vim sagittarum ratibus, id. 9, 7: agmen urbi, Flor. 3, 21, 6: agmina infusa Graecis, Curt. 5, 7, 1; cf. 7, 9, 8.—

4 To mix itself , mingle with any thing: cum homines humiliores in alienum ejusdem nominis infunderentur genus, Cic. Brut. 16, 62; id. Fam. 9, 15, 2.—

II Trop., to pour into , spread over , communicate , impart : orationem in aures tuas, Cic. de Or. 2, 87, 355: aliquid ejusmodi auribus ejus, Amm. 14, 9, 2: imperatoris auribus, id. 15, 3, 5: magorum sensibus, id. 23, 6, 33: per aures cantum, Sil. 11, 433: vitia in civitatem, Cic. Leg. 3, 14, 32: nihil ex illius animo quod semel esset infusum, umquam effluere potuisse, id. de Or. 2, 47, 300: rebus lumen, Sen. Hipp. 154: civitati detrimenta (acc. to others, infligere), Just. 3, 5.— Hence, in-fūsus , a, um, P. a., poured over or into.

A Lit.: sucus infusus auribus, Plin. 20, 8, 27, § 69: cinis in aurem, id. 30, 3, 8, § 24: sucus per nares, id. 25, 13, 92, § 144: vino, drunk with wine , Macr. S. 7, 5: infusam vomitu egerere aquam, swallowed , Curt. 7, 5, 8.—

B Transf., of things not fluid: nudos umeris infusa capillos, falling down on , Ov. M. 7, 183: canitiem infuso pulvere foedans, Cat. 64, 224: si qua concurrerat, obruebatur (navis) infuso igni, Liv. 37, 30, 5: sole infuso (terris), at daybreak , Verg. A. 9, 461: conjugis gremio, resting on her bosom , id. ib. 8, 406: collo infusa amantis, Ov. H. 2, 93: populus circo, Verg. A. 5, 552: totamque infusa per artus Mens agitat molem, id. ib. 6, 726: infusa tranquilla per aethera pace, Sil. 7, 258: cera in eam formam gypsi infusa, Plin. 35, 12, 4, § 153: imago senis cadaveri infusa, Quint. 6, 1, 40.

Related Words