ingredior

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

in-grĕdĭor, essus 3, (in tmesi: ut velit ire inque gredi, Lucr. 4, 888), v. dep. n. and a. [1. in-gradior]

I Prop., to go into , to enter (class.; syn. intro, introeo).

1 With in and acc.: in stadium, Cic. de Or. 1, 32, 147: in templum, id. Phil. 14, 5, 12: in navem, id. Verr. 2, 5, 62, § 160: cum in antiquum fundum ingredi vellet, frequentes armati obstiterunt, id. Caecin. 8, 21; 11, 31: in castra, Liv. 38, 27, 5: in urbem, id. 9, 7, 10.—

2 With acc.: iter pedibus, Cic. Sen. 10, 34: domum, id. Phil. 2, 27, 68: pontem Mulvium, id. Cat. 3, 2, 6: via, quam nobis quoque ingrediendum sit, id. Sen. 2, 6: hoc mare, Quint. 12 prooem. § 4: mare, Sall. H. 3, 77: regnum, id. ib. 2, 45: curiam, Liv. 44, 19, 7; 40, 8, 1; Curt. 4, 7, 6; 9, 10, 1 al.—

3 With intra : ingrediens intra finem ejus loci, Cic. Caecin. 8, 22: ingredi intra munitiones, Caes. B. G. 5, 9, 6: intra fines, id. ib. 2, 4, 2.—

4 With dat.: castris ingressus Etruscis, Verg. A. 10, 148. —

5 With ad : ad quos (sc. deos penates) paulo ante ingressus hospitaliter fecerat, Just. 8, 3, 4.—

B To enter upon , engage in , apply one’s self to a thing.

1 With in and acc. (so most freq.): in vitam paulo serius, tanquam in viam, ingressus, Cic. Brut. 96, 330: jam ingrediar in disputationem, id. Rep. 1, 24, 38: in eam rationem, id. de Or. 2, 53, 213: in spem libertatis, id. Fam. 12, 25: in orationem, id. Phil. 7, 3: in bellum, id. Cat. 2, 6: in causam, id. Div. in Caecin. 12, 40; id. Fam. 6, 1, 4; id. Planc. 3, 8: in sermonem, Caes. B. C. 3, 18: in rem publicam, to engage in public affairs , Auct. B. Afr. 22.—

2 With simple acc. : quam quisque viam vivendi sit ingressurus, Cic. Off. 1, 32, 118: disputationem mecum, id. Caecin. 28, 79: vitam, id. Off. 3, 2, 6; id. Ac. 2, 36, 114: magistratum, Sall. J. 43, 2: consulatum, Quint. 6, 1, 35: eadem pericula, Cic. Mur. 2, 4: hanc partem, Quint. 4, 3, 1: studia, id. 1, 10, 2: hunc video mihi principem ad ingrediendam rationem horum studiorum exstitisse, Cic. Arch. 1, 1: eloquendi rationem, Quint. 12 prooem. § 3.—

3 With ad : ad discendum, Cic. de Or. 1, 21, 94.—

C To enter upon , begin , commence an action, speech, etc.

1 With inf.: posteaquam sum ingressus eas res mandare monumentis, Cic. Ac. 1, 1, 3: dicere, id. Att. 15, 11, 2: describere aliquid, id. de Sen. 14, 49: scribere, id. Div. 2, 1, 3; Quint. 1, 3, 18: versare dolos, Verg. A. 11, 704.—

2 Absol. : sic contra est ingressa Venus, thus began Venus (to speak), Verg. A. 4, 107: Anchises lacrimis ingressus obortis, id. ib. 6, 867.—

3 With acc.: quam orationem cum ingressus essem, Cic. Att. 15, 11, 1: tibi res antiquae laudis et artis Ingredior, Verg. G. 2, 175: longinquam profectionem, Suet. Aug. 92.—

4 With in and acc.: quem ingressum in sermonem Pompeius interpellavit, at the beginning of his speech , Caes. B. C. 3, 18, 3; cf. 1, 2, 2.—

D Of time, to enter upon , begin , commence : Caesar decimum nonum annum ingressus, Vell. 2, 61, 1: ingresso vere, when spring has begun or arrived , Luc. 10, 224.—

II Transf., = incedo.— Prop., to go along , advance , proceed , march.

1 Absol. : si stas, ingredere; si ingrederis, curre, Cic. Att. 2, 23, 3.—

2 With per : rex pedes per nivem et glaciem ingredi coepit, Curt. 5, 7, 8.—

3 With adv.: tardius, Cic. Tusc. 1, 31, 75: quacumque, Ov. F. 4, 481: elephanti gregatim ingrediuntur, Plin. 8, 5, 5, § 11.—

4 With abl.: campo, Verg. A. 10, 763: solo, id. ib. 4, 177; 10, 767.—

B Fig., to walk , go.

1 With abl.: vestigiis patris, Cic. Rep. 6, 24, 26; for which,

2 With acc.: vestigia patris, to follow , walk in , Liv. 37, 53, 11.—

3 With per : per titulos ingredimurque tuos, Ov. F. 2, 16.—

4 Absol. : sublimia debent ingredi, lenia duci, acria currere, delicata fluere, to march majestically , Quint. 9, 4, 139: nec tragoedia socco ingreditur, id. 10, 2, 22.

Related Words